Arkadaşım Badem Ağacı

bazen bir koku,
bazen bir şarkı,
bazen bir film,
bazen bir şiir...
getiriverir insanın aklına yaşanmışları,yaşanamamışları, pişmanlıkları, sevinçleri ..
böyledir bizim "Arkadaşım Badem Ağacı"yla dostluğumuz da..
o bana; iç kıpırtısını, heyecanı, tutkuyu, özlemi, yaşanamamışlığı hatırlatır...

Sen ağaçların aptalı,
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış
Açarsın çiçeklerini
Ben se hayra yorarım gördüğüm düşü
Bir güler yüz, bir tatlı söz
Açarım yüreğimi hemen...

Yüreğime öğretmeye çalışıyorum;
Kapat kapılarını, açma kimseye
Ne tatlı söze, ne güler yüze..
Yoruldun artık
Yüreğine öyle biri girsin ki hiç çıkmasın
Ebediyen orada seninle kalsın
Ziyaretçin değil, refakatçin olsun..