5 Temmuz 2010 Pazartesi

Babam

7 yıl,
koskoca 7 yıl önce bugün,
gücünü, kuvvetini, desteğini hep arkamda hissettiğim,
otoriter, sert, bir o kadar da sevgi dolu, fakat bunu hiç göstermeyen,
başarılarımızla övünen, gurur duyduğunu her fırsatta çevresindekilere dile getiren,
fakat bize bunun tam tersini göstermeye çalışan,
bizi rahat yaşatmak içi gece gündüz, iş ayırt etmeden çalışan,
gururlu, başı her zaman dik, ailemizin reisi,
canımızın parçası BABAM aramızdan ayrıldın..
oysa neler neler yapacaktın, yapacaktık
merak etme sen;
yapmayı istediğin ceviz bahçesini senin için yaptık, elimizden geldiğince, gücümüz yettiğince bakıyoruz,
artık eskisi gibi çukurlara da düşmüyorum araba kullanırken:)
ama seni çok özlüyoruz..
keşke mümkün olsaydı insanın sevdiklerinden hiç ayrılmadan yıllarca yaşaması
seni çok seviyoruz, hep kalbimizdesin..

1 yorum:

  1. Allah gani gani rahmet eylesin. Babalara yaşarken doyulmuyor ki kaybedince nasıl dayanılsın. Alahtan sabır diliyorum tatlım sana ve ailene. Sen tam da babanın hayal ettiği gibi birisin.

    Sevgiler

    YanıtlaSil